"Ο ΣΥΝΑΧΩΜΕΝΟΣ ΚΟΚΟΡΑΣ ΠΑΤΗΣΕ ΣΤΑΦΥΛΙΑ. ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΜΑΝΩΛΗ ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΑΝ ΤΣΙΡΙΤΡΟ"
Η συνάντηση της δημιουργικής έκφρασης άρχισε με πολύ κέφι και διάθεση για πολλά διαφορετικά παιχνίδια. Έτσι, αφού φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί είπαμε να ξεκινήσουμε τις δραστηριότητές μας που περιελάμβαναν πολύ κίνηση,παχνίδι και θεατρική έκφραση.
Στην ομάδα μας προστέθηκαν καινούργια παιδάκια κι έτσι ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι γνωριμίας, για να νιώσουμε άνετα και να γνωρίσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον.Με οδηγό ένα βαζάκι πλαστελίνη είπαμε τα ονόματά μας και το αγαπημένο μας χρώμα. Σε λίγα λεπτά το κλίμα μεταξύ των παιδιών έγινε πολύ φιλικό και τα πρώτα γέλια άρχισαν. Ήμασταν έτοιμοι να αρχίσουμε το πρόγραμμά μας.
Το πρώτο μας παιχνίδι ήταν το γύρω- γύρω όλοι.Ένα χαρούμενο τραγουδάκι που γνώριζαν όλα τα παιδιά και πολύ γρήγορα ζήτησαν να το κάνουμε ξανά και ξανά.
Γύρω- γύρω όλοι στη μέση είναι ο Μανώλης.....
Σε κάθε γύρω κάθε ένα απο τα παιδάκια μας μεταμορφώνονταν σε Μανώλη και έμπαινε στο κέντρο του κύκλου.
Επόμενος στόχος μας ήταν να φουσκώσουμε τα μπαλόνια μας, όλα διαλεγμένα στο χρώμα των σταφυλιών.Φτιάξαμε ρώγες απο σταφύλι.Μας δυσκόλεψε λίγο το φούσκωμα, μα τα καταφέραμε και προετοιμάσαμε το υλικό μας για τις επόμενες δραστηριότητες.
Πρίν παίξουμε το παιχνίδι μας είπαμε να τραγουδήσουμε λίγο και να πουμε....Σε μια ρώγα απο σταφύλι, έπεσαν οκτώ σπουργίτες.....
Γίναμε σπουργιτάκια και παίξαμε με το σταφύλι μας.
Το παιχνίδι προσποίησης που ακολούθησε αφορούσε στο πάτημα των σταφυλιών.Τα μπαλόνια - ρώγες έγιναν ώριμα σταφύλια στο πατητήρι και βαλθήκαμε να τα πατήσουμε και να βγάλουμε το πιο γλυκό κρασί. Τα καταφέραμε....Και κρασί βγάλαμε και διασκεδάσαμε πολύ!
Ξεκουραστήκαμε παίζοντας χαρωπά τα δυο μου χέρια και με οδηγό τη μουσική γυμνάσαμε τα χέρια μας, τα πόδια μας μα ακόμη και το γέλιο μας.
Σε ποιόν άραγε δεν αρέσει αυτό το παιχνίδι;
Στο τελευταίο μέρος της συνάντησής μας ασχοληθήκαμε με το θεατρικό κομμάτι. Το βιβλίο πρωταγωνιστής μας "Ο συναχωμένος κόκορας" του Τριβιζά.
Ο κόκορας του κοτετσιού που τους ξυπνούσε όλους για να πάνε στις δουλειές τους, ξαφνικά βράχνιασε.....
Τι κακό!!!!!
Κανείς δεν πήγαινε στη δουλειά του, όλοι κοιμόντουσαν συνεχώς και η πόλη έχασε τελείως τους ρυθμούς της. Έτσι, ο δήμαρχος αποφάσισε να διώξει τον κόκορα και να προσλάβει άλλον στη θέση του. Μα τα παιδιά της πόλης είχαν άλλη γνώμη και βρήκαν λύση στο πρόβλημα.....παίρνοντας στον καλό κόκορα ένα μεγάφωνο!
Η δραματοποίηση του παραμυθιού ήταν το επόμενο βήμα. Τα παιδιά κατένειμαν τους ρόλους μόνα τους και ο συναχωμένος κόκορας κατάφερε μέσα απο την ερμηνεία των παιδιών να ζωντανέψει μπροστά στα μάτια μας, εδώ στο Φουρφούρι!
Η συνάντηση της δημιουργικής έκφρασης άρχισε με πολύ κέφι και διάθεση για πολλά διαφορετικά παιχνίδια. Έτσι, αφού φωτογραφηθήκαμε όλοι μαζί είπαμε να ξεκινήσουμε τις δραστηριότητές μας που περιελάμβαναν πολύ κίνηση,παχνίδι και θεατρική έκφραση.
Στην ομάδα μας προστέθηκαν καινούργια παιδάκια κι έτσι ξεκινήσαμε με ένα παιχνίδι γνωριμίας, για να νιώσουμε άνετα και να γνωρίσουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον.Με οδηγό ένα βαζάκι πλαστελίνη είπαμε τα ονόματά μας και το αγαπημένο μας χρώμα. Σε λίγα λεπτά το κλίμα μεταξύ των παιδιών έγινε πολύ φιλικό και τα πρώτα γέλια άρχισαν. Ήμασταν έτοιμοι να αρχίσουμε το πρόγραμμά μας.
Γύρω- γύρω όλοι στη μέση είναι ο Μανώλης.....
Σε κάθε γύρω κάθε ένα απο τα παιδάκια μας μεταμορφώνονταν σε Μανώλη και έμπαινε στο κέντρο του κύκλου.
Πρίν παίξουμε το παιχνίδι μας είπαμε να τραγουδήσουμε λίγο και να πουμε....Σε μια ρώγα απο σταφύλι, έπεσαν οκτώ σπουργίτες.....
Γίναμε σπουργιτάκια και παίξαμε με το σταφύλι μας.
Το παιχνίδι προσποίησης που ακολούθησε αφορούσε στο πάτημα των σταφυλιών.Τα μπαλόνια - ρώγες έγιναν ώριμα σταφύλια στο πατητήρι και βαλθήκαμε να τα πατήσουμε και να βγάλουμε το πιο γλυκό κρασί. Τα καταφέραμε....Και κρασί βγάλαμε και διασκεδάσαμε πολύ!
Σε ποιόν άραγε δεν αρέσει αυτό το παιχνίδι;
Ο κόκορας του κοτετσιού που τους ξυπνούσε όλους για να πάνε στις δουλειές τους, ξαφνικά βράχνιασε.....
Τι κακό!!!!!
Κανείς δεν πήγαινε στη δουλειά του, όλοι κοιμόντουσαν συνεχώς και η πόλη έχασε τελείως τους ρυθμούς της. Έτσι, ο δήμαρχος αποφάσισε να διώξει τον κόκορα και να προσλάβει άλλον στη θέση του. Μα τα παιδιά της πόλης είχαν άλλη γνώμη και βρήκαν λύση στο πρόβλημα.....παίρνοντας στον καλό κόκορα ένα μεγάφωνο!
Η δραματοποίηση του παραμυθιού ήταν το επόμενο βήμα. Τα παιδιά κατένειμαν τους ρόλους μόνα τους και ο συναχωμένος κόκορας κατάφερε μέσα απο την ερμηνεία των παιδιών να ζωντανέψει μπροστά στα μάτια μας, εδώ στο Φουρφούρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου