"ΟΙ ΜΠΑΛΟΝΟΜΑΧΙΕΣ ΤΗΣ ΚΡΕΜΑΛΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΚΑΡΕΚΛΕΣ ΤΗΣ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΣΥΝΑΝΤΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΝΤΟΜΙΜΑ"
Οι Παρασκευές κ τα Σάββατα στο Φουρφούρι έχουν καθιερωθεί ως μέρες παιχνιδιού, ξεγνοιασιάς και ανεμελιάς. Για του λόγου το αληθές, αφήσαμε τα μικρά μας ζιζάνια να πάρουν τον έλεγχο και να ορίσουν μόνα τους τι παιχνίδια θα παίξουμε. Το μόνο σίγουρο είναι ότι εκτονώθηκαν, γέλασαν και μας παρέσυραν και εμάς στο δικό τους ρυθμό.
Οι ομάδες χωρίστηκαν σε δευτερόλεπτα και οι μπαλονομαχίες άρχισαν. Ποιά ομάδα θα κρατήσει το μπαλόνι με την πλάτη;
Ποιά ομάδα θα κρατήσει το μπαλόνι με το στόμα ενώ προχωράει;
Ποιός θα καταφέρει να κάνει τη μεγαλύτερη διαδρομή με το μπαλόνι χωρίς να το ακουμπήσει καθόλου με τα χέρια του;
Πολλές ερωτήσεις,ε;
Εμάς μας λύθηκαν όλες οι απορίες παίζοντας το παιχνίδι. Τα γέλια δεν έλεγαν να σταματήσουν, οι ομάδες το πήραν ζεστά και πάλεψαν για τη νίκη και τα άτακτα μπαλόνια μας δεν έλεγαν να μας βοηθήσουν καθόλου. Συνέχεια μας ξεγλυστρούσαν και τα κυνηγούσαμε, μήπως και καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τη μπαλονομαχία.
Τα μπαλόνια δεν έπαιξαν αρκετά, οπότε έιπαμε να τα εξαντλήσουμε λίγο ακόμα. Έτσι, λοιπόν, με σύμμαχο ένα σπάγγο δέσαμε απο ένα μπαλόνι στα πόδια μας και προκαλέσαμε τους φίλους μας να έρθουν να μας το σκάσουν. Τα μικρά και γρήγορα ποδαράκια μας πήραν φωτιά για να γλιτώσουμε το μπαλόνι μας απο το μπάμ που θα έκανε αν μας το έσκαγαν.
Αν και τα μπαλόνια ήταν αρκετά πεισματάρικα στο τέλος έσκασαν όλα ένα προς ένα και έτσι ελευθερώσαμε τα πόδια μας για να πάρουμε μια ανάσα.
Το πνεύμα μας ομαδικό γι΄ αυτό και η οργάνωση νέων ομάδων δεν άργησε να γίνει, καθώς θα κάναμε ομαδική ζωγραφική στον τοίχο. Κάθε ομάδα ανέλαβε απο μια ζωγραφιά. Οι Πικάσο μας ρίχτηκαν αμέσως στις μπογιές και άρχισαν να δημιουργούν τα αριστουργήματά τους που φυσικά είχαν θέμα αποκριάτικο (έρχεται το Καρναβάλι.....).
Η ζωγραφική μας χαλάρωσε, μας ξεκούρασε, επομένως έφτασε ξανά η ώρα για φασαρία και ξεσηκωμό. "Μουσικές καρέκλεςςςςςςς" ΄φώναζαν όλα μαζί και φυσικά δεν μπορούσαμε να τους χαλάσουμε το χατίρι. Οι καρέκλες στήθηκαν σε κύκλο ,το ίδιο και τα παιδάκια μας και ο χορός άρχισε με εύθυμα και ρυθμικά τραγούδια. Δεν είχε φυσικά σημασία ο νικητής, αφού ο στόχος μας ήταν απλά να διασκεδάσουμε, και σας διαβεβαιώνουμε πως το κάναμε.
Για το τέλος αφήσαμε δύο αγαπημένα μας παιχνίδια. Ένα απο αυτά είναι η παντομίμα. Το σενάριο φτιάχτηκε σε χρόνο μηδέν και οι φίλοι μας μεταμορφώθηκαν σε σποράκια που φυτεύτηκαν στη γη και με τη βοήθεια του ήλιου και του νερού έγιναν απο σποράκια ολόκληρα φυτά.
Η κρεμάλα έκλεισε την αυλαία των συναντήσεων με τα παιδιά να μαντέυουν γραμματάκια και λεξούλες. Το μυαλουδάκι μας το βάλαμε να δουλέψει και να σκεφτεί ποιά λεξούλα κρύβεται πίσω απο τις παυλίτσες και αν και μικρούληδες ακόμη τα καταφέραμε εξαίσια!!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄όλα αυτά τα υπέροχα πλασματάκια που γεμίζουν τις ώρες μας με ενέργεια και ξεγνοιασιά και μας θυμίζουν πως το να παραμένεις παιδί είναι μαγικό....
Ποιά ομάδα θα κρατήσει το μπαλόνι με το στόμα ενώ προχωράει;
Ποιός θα καταφέρει να κάνει τη μεγαλύτερη διαδρομή με το μπαλόνι χωρίς να το ακουμπήσει καθόλου με τα χέρια του;
Πολλές ερωτήσεις,ε;
Εμάς μας λύθηκαν όλες οι απορίες παίζοντας το παιχνίδι. Τα γέλια δεν έλεγαν να σταματήσουν, οι ομάδες το πήραν ζεστά και πάλεψαν για τη νίκη και τα άτακτα μπαλόνια μας δεν έλεγαν να μας βοηθήσουν καθόλου. Συνέχεια μας ξεγλυστρούσαν και τα κυνηγούσαμε, μήπως και καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε τη μπαλονομαχία.
Τα μπαλόνια δεν έπαιξαν αρκετά, οπότε έιπαμε να τα εξαντλήσουμε λίγο ακόμα. Έτσι, λοιπόν, με σύμμαχο ένα σπάγγο δέσαμε απο ένα μπαλόνι στα πόδια μας και προκαλέσαμε τους φίλους μας να έρθουν να μας το σκάσουν. Τα μικρά και γρήγορα ποδαράκια μας πήραν φωτιά για να γλιτώσουμε το μπαλόνι μας απο το μπάμ που θα έκανε αν μας το έσκαγαν.
Το πνεύμα μας ομαδικό γι΄ αυτό και η οργάνωση νέων ομάδων δεν άργησε να γίνει, καθώς θα κάναμε ομαδική ζωγραφική στον τοίχο. Κάθε ομάδα ανέλαβε απο μια ζωγραφιά. Οι Πικάσο μας ρίχτηκαν αμέσως στις μπογιές και άρχισαν να δημιουργούν τα αριστουργήματά τους που φυσικά είχαν θέμα αποκριάτικο (έρχεται το Καρναβάλι.....).
Η ζωγραφική μας χαλάρωσε, μας ξεκούρασε, επομένως έφτασε ξανά η ώρα για φασαρία και ξεσηκωμό. "Μουσικές καρέκλεςςςςςςς" ΄φώναζαν όλα μαζί και φυσικά δεν μπορούσαμε να τους χαλάσουμε το χατίρι. Οι καρέκλες στήθηκαν σε κύκλο ,το ίδιο και τα παιδάκια μας και ο χορός άρχισε με εύθυμα και ρυθμικά τραγούδια. Δεν είχε φυσικά σημασία ο νικητής, αφού ο στόχος μας ήταν απλά να διασκεδάσουμε, και σας διαβεβαιώνουμε πως το κάναμε.
Για το τέλος αφήσαμε δύο αγαπημένα μας παιχνίδια. Ένα απο αυτά είναι η παντομίμα. Το σενάριο φτιάχτηκε σε χρόνο μηδέν και οι φίλοι μας μεταμορφώθηκαν σε σποράκια που φυτεύτηκαν στη γη και με τη βοήθεια του ήλιου και του νερού έγιναν απο σποράκια ολόκληρα φυτά.
Η κρεμάλα έκλεισε την αυλαία των συναντήσεων με τα παιδιά να μαντέυουν γραμματάκια και λεξούλες. Το μυαλουδάκι μας το βάλαμε να δουλέψει και να σκεφτεί ποιά λεξούλα κρύβεται πίσω απο τις παυλίτσες και αν και μικρούληδες ακόμη τα καταφέραμε εξαίσια!!!!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σ΄όλα αυτά τα υπέροχα πλασματάκια που γεμίζουν τις ώρες μας με ενέργεια και ξεγνοιασιά και μας θυμίζουν πως το να παραμένεις παιδί είναι μαγικό....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου