Τρίτη 28 Μαρτίου 2017

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

"ΟΙ ΛΑΜΠΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΑΝ"

"Κάθε Πάσχα στο χωριό Λαμπρινίτσα γίνεται μεγάλη γιορτή, γιατί εκεί υπάρχει το μαγαζάκι του κυρ-Λάμπρου που φτιάχνει τις ωραιότερες χειροποίητες λαμπάδες. Έτσι και φέτος η βιτρίνα του μαγαζιού του στολίστηκε αποβραδίς πανέμορφα και εντυπωσιακά, και την επομένη τα παιδάκια θα μπορούσαν να αγοράσουν τη λαμπάδα της επιλογής τους.
Όμως αργά το βράδυ, κι ενώ όλοι οι άνθρωποι κοιμόντουσαν βαθιά, ο κακός ποντικός, που μπήκε από μια τρύπα μέσα στη βιτρίνα, είπε λόγια που τις τρόμαξαν και τότε εκείνες αποφάσισαν να κάνουν επανάσταση και να δραπετεύσουν. 'Ετσι, ακολουθώντας τον ποντικό, έφυγαν από το μαγαζί.
Την άλλη μέρα, όταν τα παιδάκια είδαν τη βιτρίνα άδεια, μαράζωσαν. Τώρα πως θα γινόταν Ανάσταση χωρίς τις λαμπάδες;
Τότε ο Λαγός του Πάσχα μαζί με τον φίλο του, το Κόκκινο Αυγό, αποφάσισαν να τις βρουν και να τις φέρουν πίσω. Γιατί εξαφανίστηκαν οι λαμπάδες; Πού πήγαν; 'Αραγε θα καταφέρουν να τις βρουν ή δεν θα γίνει Πάσχα στο χωριό;

Συγγραφέας: Χρυσηίδα Δημουλίδου
Εικονογράφηση: Ναταλία Καπατσούλια
Εκδόσεις: Διάπλαση

Τρίτη 21 Μαρτίου 2017

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΣΗΣ

"ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΗΜΕΡΑΣ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΚΑΤΣΟΥ - ΚΑΝΤΑΝΗ"

Φέτος η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε στο Φουρφούρι με τον πιο ωραίο τρόπο. Ένα όμορφο εργαστήρι με την αγαπημένη συγγραφέα Σταυρούλα Κάτσου-Καντάνη έλαβε χώρα το περασμένο Σάββατο στο χώρο του δημιουργικού παιχνιδοβιβλιοπωλείου μας. Η ποιητική συλλογή της συγγραφέως "Στου φεγγαριού το πέτο" είχε την τιμητική της. Ένα ανοιξιάτικο τοπίο με χρώματα φωτεινά μας κόσμισε τη βιβλιοθήκη και με χαρούμενη και ανεβασμένη διάθεση υποδεχθήκαμε τους μικρούς μας φίλους, που ήρθαν να παίξουν, να ακούσουν ποίηση και γιατί όχι να μεταμορφωθούν και οι ίδιοι σε ποιητές.


Η συγγραφέας καλωσόρισε τα παιδιά και τους γονείς τους και με μια ευφάνταστη εισαγωγή μίλησε στα παιδιά για την Άνοιξη, τις αλλαγές που συμβαίνουν στη φύση, την εναλλαγή ημέρας και νύχτας και για άλλα τόσα όμορφα πράγματα, γεγονός που δημιούργησε μια όμορφη ατμόσφαιρα και μας γέμισε με ανοιξιάτικα και χαρούμενα συναισθήματα .
Τις όμορφες εικόνες που δημιουργήσαμε στο μυαλό μας ενίσχυσε και το μόμπιλο που έφτιαξε η ίδια η κυρία Σταυρούλα εξάπτοντας το ενδιαφέρον των παιδιών.



Κάποιοι μικροί μας φίλοι διάβασαν κάποια από τα ποιήματα που περιλαμβάνονται στην ποιητική συλλογή "Στου φεγγαριού το πέτο". Κάθε ποίημα ήταν και μια αφορμή για συζήτηση.Τι μας έκανε να νιώσουμε το ποίημα; Μας θύμισε κάποια δική μας ιστορία; Πως θα θέλαμε να συνεχιστεί το ποίημα;
Τα παιδιά συμμετείχαν ενεργά στη συζήτηση και όχι μόνο εξέφρασαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους αλλά βγάλανε και δικά τους στιχάκια στη στιγμή.
Η συγγραφέας μας στη συνέχεια δούλεψε πολύ με τα συναιασθήματα των παιδιών και εκμυστηρεύτηκε στα παιδιά ιστορίες από την παιδική της ηλικία που την ώθησαν να γράψει τα ποιήματά της. Κάθε νέα ιστορία έβρισκε τα παιδιά να ρωτάνε όλο και πιο πολλές πληροφορίες για τη δημιουργία των ποιημάτων αυτών.





 Στη συνέχεια τα παιδιά μοιράστηκαν σε δύο ομάδες.Η μια ομάδα ανέλαβε να ζωγραφίσει την μεγάλη ζωγραφιά που έφτιαξε η συγγραφέας αφιερωμένη στην Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης και η άλλη ομάδα κάθισε στα τραπέζια για να συνθέσει ποίηματα και να συμπληρώσει τις λέξεις που έλειπαν από τα ποιήματα της συγγραφέως.

  Η ζωγραφιά πήρε χρώμα και μορφή από τα μικρά μαγικά χεράκια των παιδιών που έιτε μόνα τους, είτε με τη βοήθεια των γονιών τους ολοκλήρωσαν με επιτυχία τη μεγάλη αναμνηστική μας δημιουργία.



Η άλλη ομάδα μετά από πολύ σκέψη και βοήθεια από τη συγγραφέα όχι μόνο συμπλήρωσε τα κενά των ποιημάτων, αλλά δημιούργησε και νέα ανοιξιάτικα ποιήματα.






Στο τέλος, η συγγραφέας υπέγραψε στους μικρούς και μεγάλους φίλους τα βιβλία της με μια ξεχωριστή αφιέρωση για τον καθέναν τους ξεχωριστά.

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

ΒΙΒΛΙΟΠΡΟΤΑΣΗ

"ΜΙΑ ΜΕΛΙΣΣΑ ΜΕ ΛΥΣΗ"

"Ναι, είμαι μέλισσα! Ε, και λοιπόν; Τι το περίεργο έχω που φοράω καλσόν;
Όλες οι μέλισσες είναι αδερφές μου κι οι πιο μεγάλες κι οι πιο μικρές μου. Έχω φίλους χοντρούς κηφήνες και περνάμε μέρες φίνες!
Μα πού είναι σήμερα, που έχουν πάει, ποιός αέρας τις φυσάει; Έχω χάσει το μελίσσι, μα θα τη βρω τη λύση!"

Συγγραφέας: Λήδα Βαρβαρούση
Εκδόσεις: Παπαδόπουλος

Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Η ΔΡΑΣΗ "ΔΩΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ" ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΠΥΘΩΝΙΑΣ

"ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ "ΔΩΣΕ ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ" ΣΤΟ ΚΔΑΠ ΜΕΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ"

 Το πρωινό του περασμένου Σαββάτου ήταν πολύ ξεχωριστό για το Φουρφούρι. Καταφέραμε να φέρουμε εις πέρας μια πρωτότυπη δράση, που τελικά το αποτέλεσμά της μας δικαίωσε απόλυτα. Ήταν λίγο πριν τις 14 Φλεβάρη που ανακαλύψαμε τυχαία την Παγκόσμια Ημέρα ¨Δώσε ένα βιβλίο¨ και σκεφτήκαμε πως θα πρέπει να την αξιοποιήσουμε για να προκύψει κάτι όμορφο. Τα τηλέφωνα πήραν φωτιά και η ανταπόκριση που δεχτήκαμε ήταν κάτι παραπάνω από άμεση. Με τη βοήθεια της συγγραφέως Αριάδνης Δάντε και τις υπεύθυνες του Κδαπ Μεα του Δήμου Αγρινίου η δράση οργανώθηκε και η συμμετοχή τόσο των ιδιωτών όσο και του Παιδικού Σταθμού "Ο Κόσμος του Ντίσνευ" και του 23ου Νηπιαγωγείου Αγρινίου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Πάνω απο 200 βιβλία συγκεντρώθηκαν και δωρίστηκαν στα παιδιά του Κδαπ Μεα.

 
 Έτσι λοιπόν, λίγο πριν τις 12 το μεσημέρι στο Φουρφούρι συναντήθηκαν οι υπεύθυνες του Κδαπ μαζί μας, με τη συγγραφέα Αριάδνη Δάντε, τα παιδιά του εργαστηρίου Πυθωνίας και όλους όσους υποστήριξαν τη δράση και σε θερμό κλίμα παρέλαβαν τα βιβλία που είχαμε συγκεντρώσει.
Οι υπεύθυνες του Κδαπ μας ανέφεραν χαρακτηριστικά πως τα βιβλία που συγκεντρώθηκαν ήταν ακριβώς αυτό που χρειάζονταν για τις ανάγκες τους.



 Τα παιδιά του εργαστηρίου Πυθωνίας βοήθησαν στο πακετάρισμα των βιβλίων και έστειλαν την αγάπη τους σε όλα τα παιδάκια του Κδαπ.
 Μετά το τέλος της εκδήλωσης παράδοσης των βιβλίων τα παιδιά κατά το πρόγραμμά τους κάνανε το εργαστήρι τους με την αγαπημένη τους Αριάδνη Δάντε.


Μια γενική επανάληψη του πρώτου βιβλίου της Πυθωνίας ήταν στο πρόγραμμα. Με οδηγό την Αριάδνη οι αριθμοί, οι συμβολοσειρές, οι λογικές απαντήσεις και όλοι οι ήρωες της Πυθωνίας συγκεντρώθηκαν πάνω στο τραπέζι και η επανάληψη πήρε σάρκα και οστά...


 Στο τέλος τα παιδιά έκαναν το καθιερωμένο φύλλο εργασίας τους και τραγούδησαν όλοι μαζί το τραγούδι της Πυθωνίας, όπου το γνώριζαν ήδη πολύ καλά. Η αγαπημένη τους δασκάλα τους υποσχέθηκε πως την επόμενη φορά θα δραματοποιήσουν την Πυθωνία, φορώντας τις στολές των ηρώων που θα τους φέρει η ίδια.