ΤΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΤΑ ΔΡΩΜΕΝΑ

"ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ ΜΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ, ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΒΑΡΕΛΑΚΙΑ"

Το ραντεβού της Παρασκευής και του Σαββάτου στο Φουρφούρι έχει το σύνθημα "Παίζουμε, γελάμε και κάνουμε ότι μας κατέβει στο μυαλό".
Έτσι, λοιπόν και αυτή τη φορά δεν πρωτοτυπήσαμε και πιάσαμε δουλειά με το καλησπέρα σας!!!!!
Η καθιερωμένη μας έναρξη είναι μουσική και τα ζευγάρια χωρίστηκαν έτοιμα για χορό.Και τι χορό...... Βάλς!!!

Αγόρια, κορίτσια πιάστηκαν και άρχισαν τις φιγούρες σαν επαγγελματίες. Λίγο έλειψε να μας παρασύρουν και εμάς στο ρυθμό τους....

 Ο χορός δεν ήταν φυσικά αρκετός και γι΄αυτό συνεχίσαμε με τις αγαπημένες μουσικές καρέκλες.
Το μουσικό ρεπερτόριο πλούσιο και αποκριάτικο για να το διασκεδάσουμε όσο περισσότερο γίνεται.

Όλοι θέλανε να νικήσουν και σκαρφίζονταν χίλιες δυο πονηριές για να το πετύχουν, ο νικητής ήταν ένας. Και σαν καλοί παίχτες χειροκρότησαν και υποσχέθηκαν στον εαυτό τους να νικήσουν την επόμενη φορά.

Αγαλματάκια ακούνητα, μέρα ή νύχτα; μας ρώτησαν και το παιχνίδι στήθηκε σε χρόνο ρεκόρ. Γέλια, φιγούρες και πλάκες όσο ο παίχτης ήταν γυρισμένος πλάτη. Μόλις ο παίχτης γυρνούσε, σιωπή και ακινησία.....Σωστά αγάλματα!!!!!
Να δούμε ποιός δεν θ άντέξει πολύ ώρα ακίνητος και θα βγεί απο το παιχνίδι;

Το πανί μας ήταν απλά ο συμβολισμός πως όλοι μαζί ενωμένοι το κρατάμε ψηλά.Όλοι είμαστε φίλοι και τραγουδάμε για να κάνουμε τη φιλία μας πιο δυνατή, πιο σταθερή. Το χορό μας συνόδεψε το τραγούδι "Αν όλα τα παιδιά της γης". Κάθε παιδί έμπαινε κάτω απο το πανί και όλα τα υπόλοιπα κρατούσαν το πανί ψηλά για να το προστατέψουν. Γιατί όλοι είμαστε φίλοι και ο ένας έχει ανάγκη τον άλλον. Το χέρι μας πρέπει να το έχουμε πάντα ανοιχτό για να πιάσουμε ένα άλλο χέρι απο κάποιον που το έχει ανάγκη.

Τα χέρια σηκώθηκαν ψηλά και έπειτα κατέβηκαν χαμηλά και μια σειρά απο κύματα σηκώθηκαν στη θάλασσα των παιδιών. Ένα έργο ομαδικό, ένα αποτέλεσμα που προέκυψε απο τη συνεργασία και το ομαδικό πνεύμα.
Τα κύματα σηκώθηκαν ξανά και ξανά, ώσπου η θάλασσα των συναισθημάτων καταλάγιασε και τα παιδιά μας προετοιμάστηκαν για ένα νέο παιχνίδι.

 Τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε βαρελάκια. Σε ομάδες των δύο κατρακυλούσαν κάνοντας διαγωνισμό για το ποιός θα φτάσει πρώτος στη γραμμή του τερματισμού.
Κύλησαν και ξανακύλησαν, και ξανακύλησαν τόσο που πια δεν έβλεπες παιδιά,αλλά αληθινά βαρελάκια!!!!


Η ώρα της ζωγραφικής ήρθε και η μάσκα που θα φορέσουμε άρχισε να παίρνει χρώμα και προσωπικότητα.Πόσο ωραίες μάσκες φτιάξανε; Πόσα χρώματα χρησιμοποίησαν; Πόσο ωραία σχέδια δημιούργησαν;

Η κάθε μάσκα ήταν μοναδική όπως και το κάθε παιδί μας!!!!

Η ώρα της χαλάρωσης έφτασε, τα μάτια έκλεισαν και οι μικροί μας φίλοι κλήθηκαν να σηκώσουν το δάχτυλό τους και να ζωγραφίσουν το όνειρό τους.
Το θέαμα απολαυστικό.... Μικρά χεράκια στον αέρα έφτιαχναν σχέδια στο άπειρο και ζωγράφισαν τις πιο όμορφες σκέψεις τους, τα πιο τρυφερά ονειρά τους και είμαστε ευτυχείς που το μοιράστηκαν μαζί μας!!