Η ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ ΓΡΑΦΕΙ, ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΝΤΕΥΟΥΝ
Σε αυτή μας τη συνάντηση στόχος ήταν να αφυπνίσουμε τις αισθήσεις μας, να τις δυσκολέψουμε λίγο για να δούμε τα όρια των δυνατοτήτων τους.
Σε πρώτη φάση κάναμε ελεύθερο παιχνίδι με την πλαστελίνη, πράγμα που απλά το λατρεύουν οι μικροί μας φίλοι. Αμέσως επόμενος στόχος ήταν να δώσουμε στην πλαστελίνη σχήμα και μορφή. Η ιδέα τους ήρθε αμέσως, θέλαμε να φτιάξουμε τους αριθμούς απο το 1 εως και το 5 και το καταφέραμε εξαιρετικά. Οι φίλοι μας ένιωσαν καταπληκτικά που μπόρεσαν απο ένα μεγάλο μπαλάκι πλαστελίνης να φτιάξουν τη δική τους αρίθμηση.
Οι εικόνες που τους δείξαμε για τους ζωγράφους με ειδικές ανάγκες ήταν και η αφορμή για την επόμενη δραστηριότητα. Τα παιδιά έιχαν πολλές ερωτήσεις για το πως μπορεί κάποιος να ζωγραφίσει χωρίς τα χέρια του και βάλθηκαν να το ανακαλύψουν. Η διαδικασία δεν ήταν καθόλου εύκολη, μα το διασκέδασαν πολύ. Εξέφρασαν την επιθυμία να γνωρίσουν απο κοντά έναν ζωγράφο που ζωγραφίζει με το στόμα. Εμείς όπως και να χει συνειδητοποιήσαμε πόσο πολύτιμα είναι τα χεράκια μας.
Επόμενη αποστολή ήταν να αποχωριστούμε για λίγο την όρασή μας και να μαντέψουμε το αντικείμενο που παίρναμε στο χεράκι μας. Τα γέλια αρχισαν απο νωρίς όμως όσο πιο πολύ το προσπαθούσαμε, τόσο περισσότερα αντικείμενα μπορέσαμε να μαντέψουμε. Πόσο σημαντικά είναι τελικά τα μάτια μας;
Τα παιδιά έφυγαν απο τη συνάντησή μας έχοντας εκτιμήσει τις αισθήσεις τους και ένιωσαν πολύ τυχερά, ταυτόχρονα όμως μπήκαν και στη θέση όλων εκείνων των ανθρώπων που στερούνται κάποια αίσθηση ή κάποιο άκρο τους και κατάλαβαν πόσο δύσκολο είναι να προσαρμοστεί κάποιος σε τέτοιες συνθήκες.
